Κι αυτόν στην Κολιάτσου. Ανταμώσαμε στο σπίτι της οδού Σκιάθου. Εκεί μας περίμεναν η καρέκλα και η κουρτίνα.
Ήταν μια νύχτα απ’ αυτές που όλα μπορούσες να τα περιμένεις. Η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει, αστραπές ξέσκιζαν το σκοτάδι, διαρκούσαν αφύσικα πολύ, σαν να ήταν η συντέλεια του κόσμου, τα περισσότερα τηλέφωνα δε λειτουργούσαν, τα παγιδευμένα αυτοκίνητα κορνάριζαν μανιασμένα, η Πυροσβεστική είχε ακινητοποιηθεί από τις πολλές κλήσεις, καταστήματα και υπόγεια είχαν πλημμυρίσει, ο Κηφισός και τα χαντάκια είχαν υπερχειλίσει, και το ραδιόφωνο μετέδιδε ότι η θύελλα προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές στο δίκτυο και καλούσε τον κόσμο να μην κυκλοφορεί με τ’ αυτοκίνητα. Η Αθήνα έπλεε σαν ακυβέρνητο υπερωκεάνιο στον Ατλαντικό.
Στηθήκαμε στο ραδιόφωνο. Την είδηση μετέδωσε πρώτο το Β.Β.C. με την αναγγελία: Η Αθήνα στο σκοτάδι της τραπεζαρίας βερνίκια στους ξύλινους πάγκους. Ακολούθησε η νέα ταπετσαρία, η Φωνή της κουζίνας κι ύστερα όλοι οι ξένοι επιπλοποιοί. Η επίπλωση έκανε άψογα τη δουλειά της.
Σπιτι Και Επιπλο
Επιπλο για κάθε κατοικία